Carita Pondok (Carpon)

Yasana: Sumarni Rachman

     Ngaran kuring Nie, buuk dibeungkeut siga kuncir kuda, erok pondok, leungeun baju ditikel geus jadi ciri has kuring. Boga sobat tiluan, sarua nyalaléntrik. Aris boga awak jangkung badag ngan mun ngomong sorana leutik jeung cempréng deuih. Iwan, pangawakan pernékel pendék jeung busekel ngabogaan sora nu gedé jeung resep heureuy , mun aya Iwan pasti wéh bakal ramé. Rahmat, nu hiji ieu mah boga kumis ipis, kabisana imut jeung imut dilandih Si Ustad, da jago kana agama, sagala hal sok dipatalikeun jeung agama. Paribasa "Teu kénging saur agama gé! ". Sapopoe kuring layeut jeung maranéhna téh. Cepel kawas parangko, ceuk jaman harita mah.
     Hiji waktu pas poé Saptu, kuring sabalad-balad ngariung di kantin sakola, biasa wé éak-éakan saruka bungah bari jeung nembang lagu lawas.
    Pas waktu istirahat rék béak, Iwan nanya ka kuring.
"Nie, rék milu Pramuka moal? " ceuk Iwan.
"Teuing ah, asa horéam Nie mah, ari nu lain kumaha, rék marilu moal? " ceuk kuring.
"Nya ari Nie moal mah nu lain gé sigana maroal, kumaha nya carana ngarah urang bisa kabur, pan gerbang mah sok ditulak jaba dijaga ku Satpam?" ceuk Aris bari culang-cileung.
"Ah ... kuring mah moal milu kabur, rék Pramuka waé, da saur agama gé teu meunang kabur! " ceuk Rahmat bari imut.
"Ih ... manèh mah teu solidér! " ceuk Iwan bari muncereng.
"Nie kumaha, Si Ustad moal milu kabur, euy?" tanya Aris.
"Ari Nie mah terserah. Nu rêk milu kabur engké pas palajaran Pramuka kumpul di deukeut gudang nya, hayu urang asup heula ayeuna mah! " ceuk kuring.
      Bél geus ditakol tandana kudu bararis di lapang. Aris, Iwan, jeung kuring mah nyalingker mawa kantong ka deukeut gudang. Teu lila kuring badami jeung maranéhna. Kuring culang-cileung néangan akal ngarah bisa kabur.
Nyéh kuring seuri leutik ningali aya tarajé di juru gudang.
"Wan, cokot tarajé ka dieu, sarandékeun kana bénténg! " kuring maréntah Iwan.
"Rék naon euy, maké tarajé sagala?" tanya Aris.
"Geus buru, ulah loba omong! Bisi kaburu kapanggih ku Pembina Pramuka," kuring rada muncereng.
Tarajé geus disarandékeun ku Aris. Térékel kuring naék kana tarajé. Bari culang cileung. Dina luhur bénténg kuring ningali Rahmat lumpat ngadeukeutan. Tuluy kuring ngagajleng ka luar bénténg. Geus nepi kana taneuh kuring ngajorowok.
"Alungkeun kantong euy! Kaayaan aman terkendali."
Lung, lung kantong dialungkeun ti jero, kuring nyanggap di luar.
Kuring rada mésem ningali kantong jadi aya opat.

#SCS_Carpon_Niearcana.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!